Rahipler Kötü Davranıyor
Devin Fitzgerald
Budist Tapınağı, 19. yüzyıl illüstrasyonu, Kongre Kütüphanesi
1834’te bir akşam, Sichuan, Ba İlçesinde, Zhang adında bir kadın ve oğlu, bir Budist tapınağının kapılarının hemen içindeki bir ağacın altında dinlendiler. Tapınağın yerleşik keşişlerinden biri olan Tianran, kadına tapınak alanını terk etmesini söylemek için gönderildi.
Tianran kadınla konuşmak için dışarı çıktıktan kısa bir süre sonra, iki önemli adam tapınağın yanından geçti. Tapınağın içinde bir kadın sesi duyan iki adam içeri koştu. Daha sonra orada, Tianran ve Zhang’ın “yasadışı ilişki” içinde olduklarını keşfettiklerini iddia ettiler.
Tianran ve suç ortağı, soruşturma süresince hapse atıldı.
Yargıç Yang, standart prosedürü izleyerek adamları, Tianran’ı ve Zhang’ı çapraz sorguya çekti. Adamların, aksini iddia etmelerine rağmen fiilen herhangi bir ilişkiye tanık olmadıkları hemen ortaya çıktı.
Tianran, “Budist ilkelere asla uymayan ve kadınları tapınakta yasadışı şehvet uyandıran işler yapmaya alışkın olan” türden bir keşiş gibi görünse de, davada kanıt yoktu ve reddedildi.
İyi Bir Keşiş Diye Bir Şey Yok
Bataklığın Haydutlarından Yazdır
Budist rahiplerin şehvet düşkünü ve şehvet düşkünü olduklarına inanılıyordu. O halde, tapınağın önünden geçen erkeklerin cinsel ilişkide bulunan bir keşiş bulmaları şaşırtıcı değildi. Bu, Yashuiko Karasawa’nın belirttiği gibi, insanların görmeyi umdukları şeyi görmelerinin açık bir örneğiydi.
Sichuan, Ba İlçesinde, geç imparatorluk Çin’inin diğer bölgelerinde olduğu gibi, insanlar çeşitli kaynaklardan Tianran gibi kötü davranan keşişler hakkında bilgi aldılar. Operalar, hikayeler, sözlü haber ağları ve hatta şakalar genellikle şehvetli, sapık ve hatta şiddetli keşişleri içeriyordu.
Hatta köylülerden biri veya birkaçı , bütün bir bölümü Budist rahipler hakkında açık saçık şakalara ayıran Geniş Gülme Ormanı’nın bir kopyasına sahip olabilir. Daha cüretkar olanlar erotik koleksiyonları görmüş veya bilmiş olabilir.Rahipler ve Rahibeler Günah Denizinde .
Ama çoğu muhtemelen geneleve giden keşiş hakkındaki şakayı biliyordu. Bir fahişenin arkasında duran keşiş, “Bir mucize! Bir mucize! Ön taraf bir rahibe gibi hissettirirken arka taraf bir acemi gibi hissettiriyor!
Yine de fıkraları hiç duymamış veya erotik hikayeleri okumamış olanlar bile, Outlaws of the Marsh’daki şiddetli gezgin keşişleri bilirlerdi . Bu kitabın ana karakterlerinden biri olan Bilge Lu, “Hayatımda asla iyilik geliştirmedim, sadece cinayet ve kundakçılıktan zevk aldım” diye övünüyordu. İnanılmaz derecede güçlü, şehvetli, sürekli sarhoş ve ölümcül öfkelere eğilimli olan Lu, kaçak bir keşişti.
Gezgin Serseriler
Haiyue’nin tecavüz ve şiddetini belgeleyen rapor
Sagacious Lu, birçok Çinli için tanıdık bir karakterdi çünkü o, geç imparatorluk Çin’inin yollarında dolaşan çok sayıda erkeğin simgesiydi.
18. yüzyılda, Çin nüfusu, 1700’de 150 milyondan yüzyılın sonunda 300 milyonun üzerine çıkarak, tarihsel olarak görülmemiş oranlarda büyümüştü. Kız bebeklerin öldürülmesi ve bölgesel evlilik uygulamaları, fazladan bir bekar nüfus yarattı. Bu fazlalık adamların çoğu, geç emperyal Çin’in yollarında dolaşıyordu. Guanggun veya “çıplak sopa”
olarak bilinen bu adamlar, geçimlerini sağlamak için sık sık yollara çıkıyorlardı. Bazıları keşiş oldu ama hepsi cüppelerini dürüstçe giymedi.
Haiyue, insanların korktuğu türden gezgin bir keşişti. Bir bademcik aldıktan sonra (keşiş olmak için kafasını kazıttıktan sonra), ücretsiz tapınak pansiyonlarından yararlanarak bir yerden bir yere dolaştı.
Yollarda dolaşırken güzel Li ve kocası Jiang Shengzhang ile karşılaştı. Hepsi aynı yöne gittikleri için onlarla birlikte seyahat etmeye karar verdi.
Onlarla birkaç gün seyahat ettikten ve Jiang’ın zayıf olduğunu fark ettikten sonra Haiyue, karısına sahip olmaya kararlıydı.
Yolun özellikle dağlık bir bölümünde, Jiang dayanılmaz bir şekilde acıktı ve dinlenmek için durdu. Haiyue, bir restoran bulmak ve Jiang’a yiyecek getirmek için Li ile devam etmeye gönüllü oldu.
Gözden kaybolduklarında, Li’yi yoldan çıkardı ve burada Li, tazelenirse onu Yargıç’a götürmekle tehdit etti. Haiyue daha sonra Li’yi öldürdü ve kaçtı. Sonunda yakalandı ve idam edildi.
Haiyue’ninki gibi vakaların hikayeleri her yerde dolaştı ve yozlaşmış keşişler hakkındaki mevcut klişeleri güçlendirdi.
Ancak keşişlerin kötü davranan görüntülerinin yaygınlığına rağmen, gerçek şu ki, Haiyue’ninki gibi vakalar oldukça nadirdi. Yakın zamanda sayısallaştırılmış 1736-1737 tarihli saldırı vakaları koleksiyonu, yalnızca birkaç yüz evlilik dışı ilişki ve cinsel şiddet örneğini ortaya koyuyor. Bu pek çok vakadan sadece biri bir keşişi tartışıyor ve o, sevgilisinin kocasının öldürülmesine yol açan evlilik dışı bir ilişkiye karışmış bir komplocuydu.
Diğer Tehditler
Sahte bir keşiş çizimi, Dianshizhai Illustrated News (Shanghai)
Keşişler, cinsel ahlaksızlık olarak tasvir edilmelerinin yanı sıra, genellikle dolandırıcı olarak da görülüyordu.
Muhtemelen kurgusal olan “The Fake Monk” vakasını düşünün. Çin’in güneyinden bir adam olan Jin, varlıklı bir ailenin oğluydu. Orta derecede iyi eğitimliydi ama kumar, kavga ve içki sevgisi geliştirdi. Ailesi vefat ettikten sonra aile serveti ona kaldı. Birkaç yıl içinde, mirasını kumarda kaybetti.
Fakir olmak istemeyen Jin, mükemmel bir hile ile geldi. Karısını ve çocuğunu terk etti, bir keşiş cübbesi giydi ve güneye gitti. Büyük ve karlı bir tapınağa rastlayınca, bir ahmak gibi davranarak manastıra girdi.
Tapınağa vardıktan yaklaşık altı ay sonra Jin, bir öğleden sonra başrahibe yaklaştı ve Buda’nın ona “Bu tapınağı yalnızca sen güzelleştireceksin!” dediği ilahi bir rüya gördüğünü iddia etti. Buda daha sonra aptallığından kurtulması için ona ilaç verdi ve ona okuma ve yazma yeteneği verdi.
Etkilenen başrahip, Jin’in mucizevi tedavisine tanık olmaları için bir keşiş kalabalığını ve sıradan insanları bir araya topladı. Hepsi onun bir aptal olduğuna inanan toplanmış seyircilerin önünde Jin, açık ve güzel bir senaryoyla bir kutsal yazının önsözünü yazdı.
Bunun bir mucize olduğuna inanan kalabalık, onu bir aziz ilan etti ve tapınağı ve Jin’i zengin bağışlarla süsledi. Jin daha sonra büyük miktarda parayla kaçtı ve eve döndü.
Klişeler ve Gerçeklik
Monk ve Patron, İmparator Kangxi’nin Doğum Günü Kutlamaları Pekin Sokak Sahneleri
Bunun gibi şakalar ve hikayeler masum görünse de, daha derin ayrımcılık düzeylerini maskelediler. Geç emperyal Çin’de keşişler ikili bir tehdidi temsil ediyordu. Gezici adamlar olarak, çok az sadakatleri veya bağları olduğu görülüyordu. Ama aynı zamanda Konfüçyüsçü sosyal düzen için de bir tehdit oluşturuyorlardı.
Haiyue vakası gibi ara sıra meydana gelen “gerçek” şiddet içeren suçlar, bu mevcut keşiş klişelerini yozlaşmış olarak pekiştirdi ve birçok kişinin dürüst keşişleri gözden kaçırmasına neden oldu.
Ancak bu hikayeler, her şeyden çok, dini, etnik veya kültürel azınlıkların nasıl marjinalleştirildiğini ve ayrımcılığa maruz kaldığını gösteriyor.
Kendine dürüst bir keşiş, özellikle de gezgin bir keşiş olduğunu kanıtlamak, neredeyse aşılmaz bir görevdi.
Devin Fitzgerald, Harvard’da Doğu Asya Dilleri ve Tarihi alanında doktora adayıdır. Özellikle kültürel karşılaşmalar (Çin’de Hıristiyanlık ve İslam), Mançu diasporası ve Ming-Qing yerel tarihi ile ilgileniyor. Tezi, geç Qing ve Cumhuriyet Shaanxi’deki şiddetin kültürel ve sosyal tarihi üzerinedir.
